Het gaat vooruit

Hola a todos,

Ondertussen zijn we al een maandje bezig met het nieuwe schooljaar en het is best intensief, zes klassen per dag, vijf dagen per week. Van maandag tot donderdag hebben we het normale schoolsysteem en op vrijdag doen we iets speciaals, laatste vrijdag hebben we aerobics gedaan, amaai zes uur aerobics per dag is toch iets teveel van het goede :-). Ik geef nu les aan de kleuterklas, het eerste en het derde leerjaar. Ik had nooit gedacht dat ik lesgeven zo tof zou vinden, ik heb echt het gevoel dat ik mijn ei er in kwijt kan.

Natuurlijk is er ondertussen weer vanalles op het dak gebeurd (positief bedoeld). Mensen komen en gaan, er is altijd wel iets te doen. Onlangs hadden we een Nederlandse exvrijwilliger op het dak en die had Catan bij, amaai daar hebben we uren aan verspeeld :-) Ook een paar Canadezen zijn ons komen bezoeken maar die zijn ondertussen ook al vertrokken. Een heleboel plezier (en rum) achter de kiezen! Vandaag zijn er weer twee mensen vertrokken en voorlopig leven we met vier op het dak (ik en het Amerikaanse koppel met hun kind). Amaai, ik was de stilte niet meer gewend, doet wel een beetje raar aan, alhoewel ik het goed kan vinden met hen, en het is trouwens fantastisch met zo een patotter van twee jaar op het dak.

Ondertussen weer wat tripjes gemaakt, niks spectaculair maar wel supergezellig! Drie weekends geleden zijn we naar een finca geweest, dit is een stuk grond dat de organisatie waarvoor ik werk heeft gekocht op het platteland om de vrouwen de kans te geven de vieze vervuilde stad eventjes te ontvluchten, en het was prachtig! Groen, groen en nog eens groen. Een flink stuk gewandeld, gefrisbeed en lekker gegrild! Een weekend geleden zijn we een vulkaan gaan beklimmen. In Guatemala zijn nog drie actieve vulkanen en deze, de Pacaya, is er eentje van. De top is niet meer bereikbaar, die is drie weken geleden ontploft, maar we zijn zoooo dicht bij het lava gekomen, waw, en heet! Tenslotte ben ik dit weekend naar Coban geweest voor een afscheidsfeestje van een Duitse vriendin.

Ondertussen heb ik ook alweer wat meer Guatemalteken leren kennen, enkele weken geleden ben ik naar een pyamafeestje geweest bij ons in de buurt, echt tof en een paar maanden geleden naar een ander feestje in Coban en eentje in Guate, heel wat interesante mensen leren kennen! Bieke, een andere vijwilligster, heeft trouwens een feestje geroganiseerd om een cultuurhuis te promoten, en alhoewel het mss niet de hoofdbedoeling was, heeft ze een heleboel mensen uit de buurt bij elkaar gebracht om te feesten. En een maand ervoor heeft ze een beurs met info ivm sexuele gezondheid georganiseerd, met beide heb ik meegeholpen. Jammer genoeg is ook Bieke ondertussen al naar Belgie weergekeerd wat mij nog de enig overgebleven nederlandstalige op het dak maakt, en dit voor de eerste keer sinds mijn aankomst! We zijn trouwens dringend op zoek naar vrijwilligers, mss heb je mijn bericht op 11.11.11 al gelezen, dus als je interesse hebt, je weet waar naartoe! Voorlopig werken we slechts met twee vrijwilligers (terwijl er in het verleden vaak vijf, zes waren) en omdat ik in een vijftal weken vertrek, rest er alleen Anders!

Inderdaad rond 14 april verlaat ik Guate. Ik heb de kans om drie maanden in Mexico te gaan werken en heb ja gezegd. Ik ga helpen in het geven van een Montesorricursus aan Mexicaanse leerkrachten. Hierdoor kan ik wat extra geld verdienen en misschien wel nog eens terugkeren naar Guate in augustus, we will see. Ik zou graag rond september terug in Belgie zijn. Vorige week heb ik een voorstel gekregen om twee jaar te gaan werken in Mexico als leerkracht maar of ik dit ga doen weet ik niet, dit is een grote beslissing en hierover moet ik serieus nadenken.

Soit, ondertussen alles kalm in Guate, alleen hebben we momenteel een probleem met aardbevingen, de laatste drie maanden zijn er al een aantal kleintjes gepasseerd en dit is meestal geen goed teken, meestal is er dan een grote op komst. Hopelijk blijft dit ons gespaard, vooral voor de mensen hier in de krottenwijken, geen van hun huizen zou het overleven…

Vele groeten