Aanpassing

Hola,

Lang geleden. We zijn reeds een eind gevorderd met het zomerprogramma, momenteel zijn we aanbeland aan het laatste thema, Guatemala y el mundo (Guatemala en de wereld). Maandag hebben we theater gespeeld, de oudste kinderen moesten Guatemalteekse legenden uitbeelden, voor de jongere hebben we poppenkast gespeeld. Vandaag hebben we spelletjes gespeeld met continenten en morgen gaan we verschillende culturen knutselen in dozen. En donderdag doen we Sinterklaas!

De voorbije weken hebben we gewerkt rond gezondheid, kinderrechten en vrede. We hebben onder andere een Chinese wereld gecreerd om ze te doen voelen wat een andere cultuur is; oorlog en vrede gespeeld (waarbij ze iets moesten knutselen, nadien werd er doorgeschoven en mochten ze andermans werk vernietigen en daarna moesten ze naar hun eigen werk terugkeren om het opnieuw op te bouwen, moeilijker op te bouwen dan te vernietigen was de boodschap); aan groepsknuffels gedaan; koekjes gebakken en nog veel meer. Van de week van de vrede heb ik jammer genoeg niet veel meegemaakt, ik ben ziek geweest, ik had al 2 maand diarree en ben dan toch maar eens naar de dokter geweest en die heeft me antibiotica voorgeschreven, ik heb eens goed uitgerust en sindsdien gaat het in ieder geval beter met de gezondheid.

De laatste week dus, volgende week donderdag is het de bedoeling dat de kinderen een clausura doen, dan komen alle mamas en papas kijken naar wat ze gedurende die weken hebben geleerd, er zullen onder andere toneelstukjes te zien zijn die ze de voorbije weken hebben geoefend, er zal ook dans, zang en muziek aanwezig zijn. En daarbovenop nog eens een tentoonstelling met alle dingen die ze hebben geknutseld, ik zie er al naar uit!

En daarna is er waarschijnlijk vijf weken vakantie alvorens het nieuwe schooljaar begint. Het ziet er naar uit dat we in januari slechts met twee vrijwilligers het nieuwe schooljaar gaan aanvangen, ik en Anders, een Amerikaan. We hebben dus dringend vers bloed nodig, dus, als je mensen weet, stuur maar ;-) Ik weet nog niet wat ik die vijf weken ga doen, waarschijnlijk ga ik nieuwjaar vieren in Antigua, vrienden hebben daar eerst een optocht en daarna is het feest. Met Kerstmis weet ik het nog niet. Ik zou die weken eigenlijk zoveel willen doen maar ik vrees da ik bijna in geldnood kom, ik had graag naar Mexico of Ecuador gereisd of een vriendin gaan bezoeken in New York of iets dergelijks maar een continentale vlucht kost bijna evenveel als een vlucht naar Europa...

De aanpassing aan het Guatemalteekse leven verloopt traag maar gestaag. Ik begin de kinderen reeds goed te kennen en zij mij en dat is wel prettig, kan je meer inspelen op wat ze nodig hebben en hoe met ze om te gaan. Ook de Gualtemalteken in de straat beginnen met steeds meer en meer aan te spreken. Alleen de aanpassing op het dak verloopt nogal moeilijk. Ik voel me hier vaak opgesloten en soms zelfs alleen. Toen ik hier aankwam, kwam ik een groep vrijwilligers terecht die reeds een tijdje met elkaar samenwerkten en het was bijzonder moelijk om me te integreren (iets waar ik normaal gezien totaal geen problemen met heb). Ik hoopte dat het wel zou los lopen, en soms doet dat het wel maar meestal niet, op een aantal belangrijke punten ben ik gewoon iets te verschillend met de mensen waar ik met samen werk. Niet dat het geen leuke en interessante mensen zijn, dat zeker niet, maar gewoon te verschillend. Ik vind het niet echt een leuke sfeer op het dak en daarom sluit ik me vaak af, ik lees veel, speel veel gitaar en gelukkig heeft Goyo, de Amerikaanse vrijwilliger, heel veel goede films. Dit weekend werd het me eventjes teveel en ben ik alleen gaan reizen. Ik ben naar de Atlantische oceaan getrokken voor een weekend en heb eens goed gerelaxed. Ik ben naar Monterrico geweest, een badplaats met een zwart strand, vulkanisch gesteente. Op de heenweg heb ik trouwens superleuke mensen ontmoet, een Peruviaanse gast en een Duits meisje, een koppel, en we hebben samen een kamer gedeeld en het weekend samen gespendeerd met zwemmen, spelletjes en cocktails drinken, echt super!!! Het was meer als dertig graden daar en om zeven uur s’ochtends waren we reeds in de zee aan het zwemmen. Nu ben ik terug in Guate en het is hier vriezend koud (Guate ligt tussen Bergen, brrr) en er is een vernietigende wind die nogal veel op een orkaan begint te lijken.

Ik ga onder de lakens kruipen, het is een zware dag geweest.

Koude zomergroeten uit Guate (ze hadden mij wel kunnen vertellen dat de zomers hier kouder als de winter zijn!)

Bram